Mannen, wat een jaar! Het jaar begon met een alweer epische bestuurswissel. In een bruisende Rotterdamse Disco werd door het Bestuur Goemans, vakkundig bestuursjaar 2014-2015 uitgeluid. De Mores van dienst, Oud-lid Driehuis besloot die avond al zijn samengebundelde afwezigheid in een keer goed te maken door elke protocollaire overtreding subiet te bestraffen met een stevige strafborrel. Dat hij zichzelf daarbij niet spaarde kon de vrouw van de taxichauffeur die de volgende dag de maaginhoud van Lid Driehuis van het taxiraampje schraapte, zonder meer beamen.
En toen moest het jaar nog beginnen.

De hoogtepunten van tafelavonden zijn wat mij betreft met stip de praatjes, en die ontbraken ook dit jaar natuurlijk niet. Memorabel zijn ze allemaal, maar, omdat het ene praatje het andere niet is, bespreek ik graag een paar hoogtepunten als ik het zou mogen zeggen. En mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.

Uw primus inter pares van dit geweldige bestuursjaar, lid Marsman, mocht op de eerste tafelavond het spits afbijten. Op zijn bekende passievolle wijze, al jaren het signatuur van lid Marsman, al dan niet met de vlakke hand, verpakte een ranzige voorbereiding in een vlammend betoog over hoe praatjes eigenlijk zouden moeten zijn! Vervolgens mondde het praatje uit in een heerlijk opbieden van sterke vakantieverhalen, waaronder vooral het net niet neuken van Yfke Sturm door lid Wagner de aandacht trok. Het toeval wil dat zij die dag, de dag van deze tafelavond, toevallig ook in het nieuws was. Of bestaat toeval niet?

Het derde praatje van dit geweldige jaar kwam voor rekening van lid Wiersma. Op het verkeerde been gezet door de convocatie waarin werd aangekondigd dat we het over Escapisme zouden hebben (uw secretaris vermoedde een praatje over het alcoholgebruik van Lid Wiersma), werden we meegevoerd in het leven van lid Wiersma van vóór zn kinderen, vóór zijn huwelijk en zelfs vóór de tafel! Wat was lid Wiersma gelukkig in die tijd. Gelijk een avontuur van Kuifje zagen wij lid Wiersma de tijd van zijn leven hebben in het crossen van Parijs naar Dakar! En niet in een 4-wheeldrive zoals we zouden verwachten, maar in een veredelde scootmobiel met reclame van zn toenmalige firma. Stilletjes jaloers hebben we deze mannentocht samen met hem herbeleefd.

Lid van der Meer liet het ons duizelen door in een monoloog van een kwartier de relativiteitstheorie, de kwantummechanica, string theorie, zowel de G als de M variant, wervelend uit de doeken te doen. Wél met de toevoeging dat hij het zelf allemaal ook niet zo had begrepen. Zonder de vertrouwde Binas Natuurkunde studeren was hem toch wat zwaar gebleken. Gelukkig ging het daarna gewoon weer over kinderen. En hoe je die motiveert te doen wat je zegt. De voorzittert bleek in het rollenspel een uitstekende kleuter te zijn, en lid Vermaat vroeg zich hardop af waarom je kind slaan eigenlijk een oneigenlijke opvoedmethode zou zijn. Immers; bij een vriend van hem werkte dat uitstekend! Uw bestuur heeft uiteraard haar verantwoordelijkheid genomen en inmiddels de Kinderbescherming overeenkomstig geïnformeerd.

En laten we vooral de maidenspeech van lid Haak niet vergeten. De gluut, of beter gezegd, gluten, om deze niet te verwarren met de bekende watervogel, stonden centraal in dit legendarische kijkje in de wereld van de voedselintolerantie. De voorzitter verzuchtte terecht dat hij er ‘met zijn hoofd niet bij kon’ dat deze kleine boosdoeners niet in Maizena zitten. Lid Haak schroomde tijdens zijn praatje overigens ook niet om de perikelen rond zijn kruisallergie te delen, een aandoening dat elk jaar vooral in de pollenmaand toch een ingrijpende wissel trekt op de befbehoefte van zijn vrouw.

Ook trouwe penning van dienst, Lid de Haan, mocht zijn zielenroerselen delen. Een boek bleek de inspiratiebron en gelukkig voor ons toehoorders had hij deze zelf iig voor de helft gelezen. Het bleek een optimistisch betoog, geheel in lijn met het karakter van lid de Haan, over de stand van zaken in de wereld. Het gaat slecht met de wereld. Onzin! zo laat schrijver van het boek, Simon Rozendaal zien met kille cijfers en hartverwarmend optimisme, zo belooft de kaft. Lucht en water zijn schoner dan ooit. We leven langer, we zijn welvarender dan ooit, we behandelen dieren beter. Nog nooit was de kans zo klein om door geweld om het leven te komen als nu. Verwarmd door de woorden van Lid de Haan reikten we dorstig naar een biertje, waarvan Lid Wagner die avond voor 18 man toch ruim een kratje had ingeslagen. Passend bij de avond getuigde dat van een optimisme waar zelfs Rozendaal niet aan kon tippen!

Lid Groen besloot van een nood een deugd te maken en het drinken van whisky te omkleden met een praatje. Hij voerde ons mee van de Schotse hooglanden naar de Ierse weilanden en voerde ons tegelijkertijd topwhiskey uit diezelfde streken. De onverwachte tafelavond bij Lid Groen was er ook een om ook niet vergeten. Met name omdat Lid Groen er niets van af wist. Een gloednieuwe vrijgezelleweber werd direct in gebruik genomen en als klap op de vuurpijl kwam er een schone dame, Eva, ons het en ander uitleggen over een belangrijk serviceproject. Lid Wagner liet er geen gras over groeien en richtte zijn volledige aandacht op de casus in kwestie. De ene spitsvondige vraag na de andere volgde elkaar op. Vragenrondjes werden geïnitieerd, het CV van Eva kwam op tafel, en en passant kandideerde ons ijverig lid zich prompt als nieuwe voorzitter van de Stichting van meisje in nood Eva. Laat dit een les zijn voor de jonge tafelaars: zo zie je maar weer: op het juiste moment pieken in zo’n tafeljaar is toch waar het om gaat!
Na het opmaken van de volledig drankvoorraad van Lid Groen zijn enkele tafelaars, waaronder uw secretaris zelf, voor de zekerheid nog aangeschoven bij de Oude Jan. Het geluk van een aantal aanwezige dames kon niet op toen wij grootmoedig de uitgedeelde vaginale doekjes van Lid Radder voor niks, maar dan ook helemaal niks, aanboden. De blikken in de ogen spraken in elke geval boekdelen. Een ding is zeker, de kut van 3:00 heeft niemand gehaald die nacht.

Ook lid Vink werd dit jaar van zijn tafelmaagdelijkheid verlost. Zoals dat vaak gaat bij een eerste keer ging het praatje over zijn werk, of beter gezegd over de reorganisatie waar Lid Vink leidend voorwerp van is. Even uw geheugen opfrissend: het bedrijf van Lid Vink verzorgt o.a. de logistiek voor peperdure producten uit de Pharmasector waarbij het laten vallen van een enkel doosje product een schade oplevert van 7 ton. Ter vergelijking: daarvoor moet je ongeveer 700 pallets vol van de eveneens uit de pharmasector afkomstige kutcrèmepjes van Lid Radder in de fik steken om evenveel schade aan te richten.

Doctor Vermaat deelde met een ons een eigen Column met als inspiratiebron Thomas Pikkety; voor wie hem niet kent; Pikkety is de knuffeleconoom van linksig Nederland. Pikkety stelt dat de inkomensongelijkheid zal blijven toenemen aangezien het rendement op kapitaal/bezit groter is dan die op arbeid. Ergo: mensen met bezit worden sneller rijker dan mensen die alleen arbeid verrichten. M.a.w.: werken is voor homo’s.

…En zo komen we dan ook op natuurlijk wijze bij Lid Schuuring….
Ook verloren zoon Lid Schuuring was tot onze vreugde dit bestuursjaar weer volledig teruggekeerd in de moederschoot van de tafel. Als altijd een vaste waarde binnen de tafel, en uw secretaris is dan ook verheugd zijn ‘edoch’ ook deze bestuurswissel weer te mogen meemaken.
Ik doe natuurlijk door deze selectie, toptafelaars tekort waarvan ik de praatjes niet bespreek. Zo hoef ik de bijdrage van Lid Mostert niet mee te maken om zijn waarde voor de tafel hoog te kunnen inschatten; met tomeloze energie nam hij de rol van buitenland commissaris op zich waarbij hij tijd nog moeite spaarde om diverse trips te organiseren. …. Nou ja, misschien niet organiseren maar wel enthousiast participeren. ….. Nou ja, misschien niet helemaal participeren maar hij gaf andere jongere tafelhelden wel ruimhartig de ruimte zelf initiatief te nemen op dit vlak. Daarvoor Hulde.

Lid Romijn had ook een opvallend jaar. Of misschien kan ik beter zeggen een omvallend jaar. De reeds besproken bestuurswissel bezorgde hem op de rit naar huis met de fiets vanwege de ongelijke gewichtsverdeling van de tassen aan zijn stuur een pijnlijke buiteling, waarbij hij zijn schouder zodanig bezeerde dat deze na 6 maanden nog gevoelig was. Gelukkig dat hij voldoende gedronken had die avond, anders had dit lelijk kunnen aflopen.

Datzelfde geldt voor de doodsklap die lid Romijn maakte op het afgelopen bedrijfsuitje. Bij het pogen indruk te maken met wat ferme danspassen op een glibberige vensterbank van uitspanning het Paard slipte lid Romijn met medewerking van de gladde zolen van zijn fonkelnieuwe schoeisel snoeihard op het Wageningse achterhoofd. Ook daar had hij het geluk genoeg bier gedronken te hebben om het te kunnen afdoen als een kleinigheidje. Dat de volgende dag er alsnog 6 hechtingen nodig waren om de scalp van Lid Romijn weer bij elkaar te houden kunnen we dan ook beschouwen als een onfortuinlijk, doch te verwaarlozen akkefietje.

Lid van Kaam heb ik nog ook niet besproken. Wie zegt u? Voor de newbees: daar in de hoek kunt u met hem kennismaken. We hebben u gemist! Een noodlijdende zorginstelling in het hoge Noorden bleek Lid van Kaam harder nodig te hebben dan wij. Je zou toch denken dat ze zich daar in het hoge Noorden op enig moment zelf gaan sturen onder uw begenadigde leiding als zelfsturende teams goeroe. We hopen dat u het komende jaar u uzelf weer wat dichter in de buurt van ons gaat besturen.

Qua gemiste praatjes waar ik graag bij had het willen zijn staat die van lid Radder hoog op de lijst. Zoals geschetst heb ik alleen de uitkomst van het praatje mogen meemaken, namelijk de in de oude Jan van pas gekomen uitgedeelde vaginale doekjes. Mijn fantasie kan met die afsluiting allerlei inleidingen bedenken maar misschien moet ik mijn fantasie maar laten voor wat deze is. Voor je het weet is Yfke Sturm weer het slachtoffer van een dergelijke exercitie.

Het praatje van Lid Goemans heb ik ook helaas moeten missen. Uit de verhalen begreep ik dat Lid Goemans gelijk Don Quochot een gevecht is aangegaan met een aantal windmolens in de Provincie. Of iets over Provincialen die gelijk Don Quichot vochten tegen windmolens. Of provincialen die met lid Goemans wilden vechten. Anyway: geheel duidelijk is het mij niet geworden maar wie durft te beweren dat het leven van een ambtenaar niet spannend is, heeft het lelijk mis.

Lid Voogt heb ik met name leren kennen als een goede natafelaar. Op zijn Rotterdams gezegd: hij spuugt er niet in. Ter illustratie: tijdens de reeds eerder aangehaalde bestuurswissel hebben lid Voogt en ondergetekende op vakkundige en professionele wijze de barman van de Rotterdamse Disco, de Blendert, gewezen op het feit dat de Gin-Tonics in een wat ons betreft verkeerde verhouding tot stand waren gekomen. U zult begrijpen dat het niet ging om te weinig Tonic. De barman was het na enig aandringen en na het zetten van wat extra streepjes op de rekening roerend met ons eens. Het zou hem niet meer overkomen. Ik wijd dan ook de black-out van de rest van de avond aan het succesvol over het voetlicht brengen van dit onwelkomende euvel. En knap staaltje teamwork.

De Benjamin, lid Hendriks, is onze laatste aanwinst en wat voor een! Zich naadloos invoegend in de groep hebben we al op verschillende momenten de ballen uit de broek gelachen. Met name de razendsnelle transitie van kussenspecialist naar matrassenspecialist, in pakweg een dag, geeft inspiratie voor alle mensen met ondernemersbloed. Niet gehinderd door enige kennis van zaken over matrassen mocht Lid Hendriks zich namelijk in het rechtse blaadje de Elsevier profileren als de haarlemmerolie voor al uw slaapproblemen. U hoort bij het lezen van het artikel de voiceover van Tellsell op de achtergrond door uw hoofd klinken.

Lid Wagner verbaasde ons dit jaar op meerdere momenten die ik net al kort even heb aangestipt. Maar uiteraard spant het behalen van het kampioenschap vierspan de absolute kroon! Hulde!
Ik kan natuurlijk niet afsluiten zonder even de prachtige events aan te stippen. Sinterklaas was weer op tijd dit jaar, met hulde voor Lid van der Meer, de sportdag was er ook een om niet te vergeten, hulde voor Lid Wagner en Wiersma. Qua cultuur zat het snor vanwege Lid Haak, ook Hulde voor u, en last but not least zijn de partners door Lid Romijn en Lid Vink vakkundig en intensief verwent. Hulde mannen.

Mannen, ten slotte, dank voor weer een geweldig jaar vol kameraadschap, al dan niet in beschonken toestand, waarin ik u heb mogen dienen als secretaris. Ik mag nog een jaar natafelen deo volente en ga daar met u met volle teugen van genieten.
Dank voor de aandacht.