Allen die wenschen te kaap’ren vaaren,
Dienen mannen met baarden te zijn.
Michiel de Ruyter – 1663
De kromme steven met de hoge kop geeft aan dat de aak het ruwe en snel stromende water van de Waddenzee en omgeving niet schuwde. Deze quote over de Lemsteraak geeft duidelijk aan waarom juist dit vaartuig is uitgezocht voor de Low Tiddle 2015.
De oplettende lezer zal zich herinneren dat Tafel Delft afgelopen voorjaar de Engelse Low Tiddle heeft gewonnen, waarbij de traditie dicteert dat de winnaar een nieuwe Tiddle zal organiseren. Een grote eer die helaas aan ons is voorbij gegaan wegens gebrek aan hoogte in de Dutch Lowlands. Voor ons een reden om een tegenactie te organiseren in de vorm van de Low Tiddle, een Tiddle op het laagste punt van Nederland, namelijk op de bodem van de zee.
De kern van de Low Tiddle is een zeiltocht naar de wadden waar we, onder één van de Waddeneilanden, zullen droogvallen. De techniek van droogvallen met een platbodem is in feite vrij eenvoudig en vereist maar één discipline, namelijk het tijdig aanwezig zijn. Vervolgens volle vaart vooruit en BOEM is HO! En dan wachten maar.
Maar laat ik bij het begin beginnen. Het weekend is gestart in het Friese Gaastmeer waar wij drie Lemsteraken hebben gehuurd. Twee Lemsteraken voor de Delfsche tafelaars en één voor de plooiballen. Na het testen van de fokkenschoot en de schroefwerking van het schip zijn we via Workum naar het IJsselmeer gevaren. Met een stevige 4 Bft en een mooie zon was het een heerlijke tocht naar Kornwerderzand waar we overnacht hebben.
De volgende ochtend was het tijd voor een traditioneel spelletje Tetris bij de Lorentzsluizen in Kornwerderzand. Gelukkig maakt een stalen schip van 13 meter genoeg indruk op de plastic zeilboten om enige voorrang te mogen ontvangen, want anders kom je nooit die sluis in. En zoals dat gaat bij spelletjes zal het schip dat als eerste vertrekt niet automatisch als eerste in de sluis liggen.
De zeiltocht naar Vlieland was een geweldige ervaring. Een stevige wind en een heerlijk zonnetje bleken een winnende combinatie. Het mooie van platbodemschepen is dat je niet gebonden ben aan de vaargeul en dus bijzonder dicht bij de zandplaten kan komen. En met drie schepen varen kan de competitie natuurlijk niet ontbreken. Beide schepen wisten het maximale uit het schip te halen en tot hoge snelheden te komen. Beide schepen? Tja, dat laten we dan maar even in het midden.
Na aankomst op de zandplaat ontstond een andere, felle competitie. Wie zal zich een jaar lang Tiddle meester mogen noemen? Onder scherp toeziend oog van de lokale krabben (die overigens erg aangenaam smaakten) streden de bemanningsleden van de verschillende schepen om deze eretitel. De Bornrif bleek oppermachtig en won de Tiddle met glorie, wat overigens erg handig bleek omdat dit tevens de organisatie voor komend jaar zal worden.
Na de oesters van vorig jaar werd er dit jaar een overheerlijke Bisque van krabben gekookt. Een bijzonder smakelijke ervaring die werd aangevuld Pasta Vongole. Beide gerechten uiteraard bereid met de meest verse ingrediënten uit de Waddenzee.
Het inparkeren in de overvolle haven van Vlieland bleek een kleine moeite voor de doorgewinterde schippers, waarna het tijd werd op de lokale economie te gaan stimuleren. De combinatie van Fries bier en oud Hollandsche spelletjes bleken de winnende combinatie om enkele Leidse kippetjes op te pikken, of kwamen ze nou uit Amsterdam? Hoe dan ook, twee uur slaap bleek meer dan genoeg om te genieten van een briljante terugtocht met opkomend tij en een rijzende zon. Na een knipoog van een passerende zeehond konden we dit geweldige event afsluiten.
Heren, het was me wederom een eer en een waar genoegen!
